Τί κάνει το παιχνίδι όχι τόσο δημοφιλές και ελκυστικό στην Ελλάδα

Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί στην Ελλάδα το μπάσκετ είναι καθηλωμένο σε τηλεθέαση και σε ενδιαφέρον γενικότερα σε σχέση με την παγκόσμια δυναμική που έχει σαν άθλημα (ειδικά στο ΝΒΑ); Και σε σχέση με τις τεράστιες επιτυχίες του εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια; Ας δούμε παρακάτω τις αιτίες που σχετίζονται με το ίδιο το μπάσκετ. Ας σημειώσουμε πως εδώ δεν θα αναφέρουμε κάποιους λόγους έξω από το μπάσκετ όπως είναι η πλύση εγκεφάλου του 'Πάμε στοίχημα' και η δικτατορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου στα αθλητικά πράγματα της χώρας και όχι μόνο.


1. Η θεοποίηση των προπονητών
Η ‘προπονητολαγνεία’ δεν μπορεί να σχετίζεται με την διαφήμιση του μπάσκετ. Τα νέα κυρίως παιδιά ταυτίζονται με τους πρωταγωνιστές του παρκέ, φοράνε τις φανέλες τους, προσπαθούν να μιμηθούν τις κινήσεις τους. Μόνο οι μεγαλύτεροι έχουν πρότυπο τους προπονητές, ίσως λόγω του ότι βρίσκονται πιο κοντά τους ηλικιακά. Οι προπονητές δεν είναι οι πρωταγωνιστές αλλά οι παίκτες σε κάθε περίπτωση.

2. Η προσκόλληση στην άμυνα που δεν έχει ξεπεραστεί πλήρως
Συμφωνούμε πως η άμυνα είναι σημαντική, είναι το 50% σε έναν αγώνα και σε βοηθάει να κερδίσεις τίτλους. Αλλά το να είμαστε μονοθεματικοί  με την άμυνα και πολλές φορές η απαξίωση της επίθεσης και των επιθετικών ότι δήθεν είναι μονοδιάστατοι και κακοί αμυντικοί, δεν προσφέρει κάτι σε νέους φίλους του παιχνιδιού όπως έκαναν παλαιότερα οι καλαθομηχανές και μαέστροι της μπάλας Γκάλης, Ντράζεν και Τζόρνταν που έφεραν εκατομμύρια νέους φίλους στο μπάσκετ.

3. Οι μεταδόσεις της τηλεόρασης και ειδικά της κρατικής τι-βι
Οι μεταδόσεις της κρατικής τι-βι, από τους πιο πολλούς σπίκερ, όχι μόνο δεν έχουν να δώσουν κάτι στον αγώνα, όχι μόνο είναι ενοχλητικός θόρυβος αλλά και πολύ συχνά διαστρεβλώνουν την εικόνα που έχουμε για το μπάσκετ. Υπερβολές όσο δεν πάει (π.χ. το μακρινό ριμπάουντ είναι το πολυτιμότερο πράγμα στο σύγχρονο μπάσκετ), αποτελούν τροχοπέδη για την υψηλότερη τηλεθέαση των αγώνων.

4. Η συγκέντρωση υπεραναλυτών γύρω από το παιχνίδι
Οι υπεραναλύσεις του στυλ: Τα hedge out, η αδύνατη πλευρά ή τι είδος ζώνης παίζει η ομάδα, υπερφορτώνουν τον απλό κόσμο και τον κουράζουν. Ας καταλάβουν ότι δεν απευθύνονται σε σεμινάριο προπονητικής και ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται να τα ακούσει αυτά. Αντίθετα δεν έχουμε ακούσει πιο απλά πράγματα όπως η διαφορά της σταυρωτής ντρίπλας την δεκαετία του 2000 από εκείνη του 80 και του 90, μια περιγραφή του floater ή μια πιο ουσιαστική ανάγνωση του παιχνιδιού.

5. Η μη καλή συνεργασία και προβολή του ΝΒΑ που δημιουργεί λανθασμένα πρότυπα
Ελάχιστοι στην Ελλάδα που επηρεάζουν τις γνώμες των πολλών θα σου μιλήσουν με θαυμασμό για το NBA. Θα σου πουν πως οι Αμερικάνοι έχουν κυρίως παραπάνω αθλητικά προσόντα και κάποιοι άλλοι πιο ακραίοι ότι η Σερβία είναι η πρώτη μπασκετική σχολή στον κόσμο. Προφανώς τα πρότυπα του μπάσκετ που δημιουργούνται δίνουν την εντύπωση ότι μιλάμε για ένα άλλο άθλημα, το οποίο ασφαλώς δεν έχει την ανάλογη δυναμική.

6. Η ελλιπής καλλιέργεια των fundamentals από τις μικρές ηλικίες
Γνωστό και χιλιοειπωμένο, πως οι Έλληνες παίκτες δεν αναπτύσσονται με βάση τα fundamentals, τα βασικά του παιχνιδιού (π.χ. ντρίπλα, πάσα, σουτ, ένας εναντίον ενός). Οι τεχνικές των νέων παικτών είναι μέτριες και όποιος τυχαίνει να έχει αξιόλογη τεχνική (π.χ. Παππάς του ΠΑΟ) συνήθως δεν εξελίσσεται στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια πληθώρα ψηλών και δυνατών παιδιών χωρίς κατάρτιση στα βασικά, κάτι που δεν αρέσει στον κόσμο.

7. Το δίπολο και η έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα
Η κυριαρχία Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού για πάνω από μία δεκαετία έχει εξασθενήσει το ενδιαφέρον του κόσμου που δεν βλέπει άλλες ομάδες να πρωταγωνιστούν. Και όχι μόνο αυτό, μα και οι διαφορές στις αναμετρήσεις μεταξύ των δύο και των υπολοίπων ολοένα και μεγαλώνουν. Ακόμα και οι εκφωνητές της τι-βι μιλούν από την αρχή της μετάδοσης για αγώνες-προπόνηση.

 
8. Οι χούλιγκαν που λυμαίνονται τα γήπεδά μας
Διαχρονική αιτία είναι το επίπεδο των φιλάθλων μας και ειδικά των μεγάλων ομάδων που αποτρέπει τον κόσμο από την παρακολούθηση του μπάσκετ. Το εντυπωσιακό είναι πως μερικοί αγώνες είναι μαθηματικά βέβαια ότι θα διακοπούν λόγω επεισοδίων, όλοι το γνωρίζουν εκ των προτέρων αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα.

9. Η Εθνική ομάδα που δίνει σπάνια αγώνες εκτός Αθήνας
Η Εθνική ομάδα εκτός από τις συμμετοχές της στις επίσημες διοργανώσεις της FIBA, πρέπει να έχει ως ρόλο την προβολή και διαφήμιση του μπάσκετ σε όλη την επικράτεια. Η Εθνική έχει να δώσει αγώνα ας πούμε στην μπασκετούπολη Πάτρα από  το Νοέμβριο του 2000(!). Την ίδια στιγμή σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία κλπ οι Εθνικές ομάδες προγραμματίζουν κάθε χρόνο αγώνες σε πολλές πόλεις.

10. Τα πολλά ακατάλληλα γήπεδα της ελίτ κατηγορίας
Είναι αδιανόητο να γίνονται αγώνες σε γήπεδα που ο τηλεθεατής βλέπει μπροστά του έναν τοίχο όπως ας πούμε στην Νέα Σμύρνη (μάλιστα αυτά τα γήπεδα εκθειάζονται ως ιστορικές έδρες). Το τηλεοπτικό προϊόν γίνεται ευτελές αλλά και η παρακολούθηση αγώνων μέσα σε τέτοια γήπεδα δεν είναι ό,τι το καλύτερο. Εδώ και τώρα χρειαζόμαστε κριτήρια και προδιαγραφές των γηπέδων (π.χ. μίνιμουμ χωρητικότητα και χαρακτηριστικά γηπέδων).

 
Στο επόμενο θα παρουσιάσουμε, ποια πράγματα χρειάζεται αντίστοιχα να γίνουν ή να αλλάξουν για να γίνει το παιχνίδι μας πιο ελκυστικό και δημοφιλές στην Ελλάδα.
.