Η μετεξέλιξη ενός ρολίστα σε σταρ

Οι εμφανίσεις του Κώστα Παπανικολάου μέχρι στιγμής στο NBA έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Στον τελευταίο του αγώνα ήταν καταπληκτικός με 19 πόντους, 6 ριμπάουντ και 60% ευστοχία εντός παιδιάς. Στο Χιούστον, μία ομάδα πρωταγωνίστρια, έχει  6,1 πόντους, 4,3 ριμπάουντ και 2,9 ασίστ μέσο όρο σε 12 αγώνες με μέσο όρο 24 λεπτά συμμετοχής. Ο Παπανικολάου που είναι σήμερα ένας σούπερ ρολίστας, πάει να γίνει πρωταγωνιστής, αστέρι και μάλιστα στο ΝΒΑ. Μέχρι στιγμής ήταν το τυπικό δείγμα ενός Ελληνικού σούπερ ταλέντου που λογικά θα εξελισσόταν σε σούπερ ρολίστα και όχι αστέρι που μπορεί να πάρει μια ομάδα μόνος του από το χέρι και να την φτάσει στην κορυφή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα παίκτη που πέρασε από όλα τα στάδια της αναπτυξιακής διαδικασίας της ομοσπονδίας, με χρυσά και αργυρά μετάλλια στις Εθνικές εφήβων και νέων συνεχώς από το 2007 έως και το 2010, καλύτερος νέος Έλληνας παίκτης του πρωταθλήματος το 2009 και η συνέχεια γνωστή: Πρωτάθλημα Ελλάδας και δύο Ευρωλίγκες με τον Ολυμπιακό (το 2012 ήταν πολυτιμότερος παίκτης του τελικού της Κωνσταντινούπολης), καλύτερος νέος παίκτης της Ευρωλίγκας τη σεζόν 2012-13. Η επόμενη χρονιά του στη Μπαρτσελόνα πέρσι ήταν ένα ακόμα σκαλοπάτι στην ανοδική του πορεία. Τα βήματά του είναι προσεκτικά και ένα-ένα προς την κορυφή.

Αυτά που κάνει φέτος από το ξεκίνημα στο Χιούστον δεν έχουν προηγούμενο. Μιλάμε για μία ομάδα που έχει ήδη τους πρωταγωνιστές της (Χάρντεν, Χάουαρντ) και που με ένα ρεκόρ 9-3 νικών-ηττών είναι από τις βασικές διεκδικήτριες του τίτλου. Όταν κανείς, μέσα στις τρεις πρώτες εβδομάδες της σεζόν, έχει περίπου τα ίδια  νούμερα που είχε στην Ευρωλίγκα, ο δρόμος είναι ανοιχτός προς την καθιέρωση, την κορυφή, είναι το break through του Έλληνα παίκτη.

Γιατί όμως ο Παπανικολάου εδώ και όχι άλλοι δικοί μας; Ο Αντετοκούνμπο είναι θαύμα της φύσης και δεν κατατάσσεται σε έναν απλά ταλαντούχο παίκτη, έχει καλύτερα και διαφορετικά ‘μπασκετικά’ γονίδια και είναι θέμα χρόνου να γίνει ο απόλυτος Έλληνας παίκτης σταρ. Ο Καλάθης και ο Κουφός έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει μπασκετικά στην Αμερική όπου οι παίκτες αναπτύσσονται διαφορετικά (καλύτερη τεχνική και βασικά του παιχνιδιού, αντίληψη της ‘μεγάλης εικόνας’ του μπάσκετ και περισσότερες ευκαιρίες να γίνουν ηγέτες από ό,τι στην Ελλάδα). Ο Παπανικολάου είναι πιο τυπικό παράδειγμα Ελληνικού ταλέντου από τους παραπάνω.

Ο σωματότυπος και τα τεχνικά χαρακτηριστικά και που έχει ο Κώστας είναι άριστα. Αριστερόχειρας, αλματερός, με ύψος 2,03-2,05, 102 κιλά, με βασικά, διείσδυση, άμυνα, πάσα, σουτ όλα πολύ καλά και διαρκώς βελτιωμένα, έχει όλα τα φόντα να διαπρέψει. Μπορεί να αγωνιστεί από το 2 έως το 4 άρα δεν τίθεται θέμα  μονοδιάστατου παίκτη. Τι χρειάζεται επομένως να βελτιώσει στο παιχνίδι του προς την κορυφή;
            - Ένας εναντίον ενός: Οι ατομικές πρωτοβουλίες είναι πολύτιμες σε συγκεκριμένες καταστάσεις του παιχνιδιού και ειδικά στο ΝΒΑ είναι απαραίτητες για να ξεχωρίσει κανείς από ένα παίκτη του μέσου όρου.
            - Χρόνοι συμμετοχής και διάρκεια: Προφανώς οι πρωταγωνιστές χρειάζεται να σταθεροποιήσουν τα λεπτά συμμετοχής τους και τα νούμερά τους σε κάποια υψηλότερα επίπεδα. Η διάρκεια απόδοσης πρέπει επίσης να συνδυάζεται με τα παραπάνω.
            - Clutch player: Δύσκολος στόχος, εδώ ο ΛεΜπρόν κατάφερε και έγινε clutch (έπαιρνε την τελευταία προσπάθεια με επιτυχία) τα τελευταία 3-4 χρόνια. Είναι όμως συστατικό στοιχείο αν κάποιος θέλει να γίνει ηγέτης.
Κι ακόμα, υπομονή και επιμονή στις σεζόν του στο ΝΒΑ. Εφόσον η πορεία του είναι έτσι ανοδική δεν θα ήταν το σοφότερο να επιστρέψει στην Ευρώπη να επαναπαυθεί σε ένα ακριβό συμβόλαιο. Ας κρατήσει τους στόχους του ζωντανούς. Ακόμα και αν χρειαστεί να αλλάξει ομάδα (που δεν το βλέπουμε), αρκεί να μην γυρίσει πίσω.

Στην Ελλάδα έχουμε μάθει τους παίκτες, όσο μπάσκετ και να ξέρουν, να είναι υπάκουοι στρατιώτες, εργαλεία των προπονητών και όχι ηγέτες, πρωταγωνιστές, καταλύτες που αλλάζουν το παιχνίδι μίας ομάδας και την καθοδηγούν. Αυτό είναι το τίμημα να έχεις τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη: χτίζουν ομάδες που δεν εξαρτώνται από συγκεκριμένους παίκτες, κάτι που λειτουργεί κυρίως ανασταλτικά σε αυτούς που έχουν ξεχωρίσει. Ο Κώστας Παπανικολάου πάει να το αλλάξει αυτό και μαζί όλη τη λογική ανάπτυξης του Ελλήνων μπασκετμπολιστών: από παιχνίδι των ρολιστών σε παιχνίδι των πρωταγωνιστών. Κάτι που δεν αναιρεί βέβαια τη φοβερή δουλειά των Ελλήνων προπονητών, απλά τη βελτιώνει προσφέροντας παράλληλα καλύτερο θέαμα για τον κόσμο που διψάει να βλέπει να παίζουν εκείνοι που υπερέχουν.

Η φωτογραφία με το Houston είναι από το:
http://www.beaumontenterprise.com/news/slideshow/Preseason-Game-1-Oct-7-at-Dallas-95122/photo-6978574.php
.