Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Οι δηλώσεις και παρεμβάσεις του ΛεΜπρόν


Παρατηρούμε από την αρχή της σεζόν του ΝΒΑ τις δηλώσεις του ΛεΜπρόν Τζέιμς σε κάθε ευκαιρία. Εμείς βέβαια είμαστε οι πιο θερμοί υποστηρικτές του και έχουμε εκφράσει στο παρελθόν την άποψή μας πως ο Τζέιμς είναι ό,τι τελειότερο έχει βγει ποτέ σε μπασκετμπολίστα. Για μια στιγμή όμως, γιατί εδώ το κακό έχει παραγίνει. Μέχρι στιγμής η ομάδα του οι Καβαλίερς πηγαίνουν άσχημα και ο βασικός υπαίτιος για αυτό είναι ο ΛεΜπρόν με τις πληθωρικές δηλώσεις και παρεμβάσεις του και το δυσανάλογα φτωχό του παιχνίδι μέχρι τώρα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει αν θέλει η ομάδα και ο ηγέτης της να διεκδικήσουν τίτλους στο μέλλον. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

4 Νοεμβρίου
Ο Τζέιμς και ο Ίρβινγκ αντάλλαξαν κάποιες κουβέντες μετά την ήττα του Κλίβελαντ με 19 πόντους από το Πόρτλαντ, πράγμα που οδήγησε τον Ίρβινγκ να φύγει γρήγορα για τα αποδυτήρια χωρίς να μιλήσει στα media, όπως αναφέρουν πολλαπλές πηγές.
«Έχουμε πολλές κακές συνήθεις που έχουμε χτίσει τα τελευταία χρόνια», είπε μεταξύ άλλων ο ΛεΜπρόν αμέσως μετά. Παρεμπιπτόντως, οι Καβς είχαν στον συγκεκριμένο αγώνα μόλις 6 ασίστ.

6 Νοεμβρίου
Πριν το παιχνίδι με τη Γιούτα και την ήττα με 102-100, ο ΛεΜπρόν, παρακάμπτοντας τον προπονητή, δηλώνει: «Είναι μία καθημερινή διαδικασία, που θα είναι τόσο καλή ή κακή όσο εμείς θέλουμε να εξαρτάται από το πόσο επενδύουμε σε αυτή.»

18 Νοεμβρίου
Μετά την ήττα από το Ντένβερ εντός έδρας με 106-97 και το τέλος των τεσσάρων συνεχόμενων νικών τους, αναφέρει για τον αυξημένο χρόνο συμμετοχής των big 3: «Αυτό (δηλ. ο αυξημένος χρόνος τους) πρέπει να μειωθεί. Όσο για μένα, δεν θέλω να το κάνω αυτό όλη τη σεζόν», πρόσθεσε. Την προηγούμενη μέρα είχε παίξει 41 λεπτά με το Ντένβερ.


19 Νοεμβρίου
Στο αγώνα του Κλίβελαντ με το Σαν Αντόνιο, η κάμερα τον συνέλαβε ουκ ολίγες φορές να δίνει οδηγίες στα τάιμ άουτ στους συμπαίκτες του παρακάμπτοντας ή ακόμα και βάζοντας στη γωνία τον προπονητή του, κάτι που ξεσήκωσε τους κριτικούς εναντίον του ότι υποκαθιστά ανοικτά πλέον τον προπονητή του: http://bleacherreport.com/articles/2275582-david-blatt-would-love-if-lebron-james-let-him-do-his-job

23 Νοεμβρίου
«Είμαστε πολύ εύθραυστοι αυτή τη στιγμή» είπε ο Τζέιμς  μετά τον αγώνα στον οποίον είδε μια διαφορά 18 πόντων στο πρώτο τέταρτο να εξανεμίζεται και να γίνεται ήττα στο τέλος από το Τορόντο με 19 πόντους. «Λοιπόν είμαστε πολύ εύθραυστη ομάδα από την αρχή. Κάθε μικρή αντιξοότητα μας χτυπάει και το πληρώνουμε. Αυτό θα αλλάξει με την εμπειρία.»

24 Νοεμβρίου
«Κάναμε σερί τεσσάρων ηττών, βρωμάω (δηλ. έπαιξα χάλια)», και συνέχισε «δεν κάνω τη δουλειά μου»
μια μέρα αργότερα και με τους Καβς να έχουν το ρεκόρ τους στο 5-7.

Αγαπητέ ΛεΜπρόν,

Από την αρχή της σεζόν και ενώ την στιγμή της μεταγραφής σου έλεγες πως δεν θα υπάρχει άγχος, μιλάς πολύ, σε κάθε ευκαιρία και χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος. Αυτό έχει δημιουργήσει μία πίεση στην ομάδα. Βασικά σε ενοχλεί το κάθε τι, ακόμα και τον προπονητή πήγες να υποκαταστήσεις. Προς το τέλος βέβαια το πήρες πάνω σου, δείχνοντας να αντιλαμβάνεσαι  ότι εσύ ήσουν η βασική αιτία της άσχημης πορείας της ομάδας. Λοιπόν, άφησε τον κόουτς να δουλέψει και τους παίκτες να δέσουν σαν ομάδα και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Δείξε στην πράξη και τώρα πως είσαι αλτρουιστής και εκτός γηπέδων. Θυμήσου πως η παρόμοια στάση σου από το καλοκαίρι του 2011 (μετά το κάζο του Ντάλας) και μετά σε έκανε δύο φορές MVP της σεζόν, των τελικών και δις πρωταθλητή,

Οι μπασκετικοί φίλοι σου.

Πηγή εικόνας: www.nydailynews.com
-

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Η μετεξέλιξη ενός ρολίστα σε σταρ


Οι εμφανίσεις του Κώστα Παπανικολάου μέχρι στιγμής στο NBA έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Στον τελευταίο του αγώνα ήταν καταπληκτικός με 19 πόντους, 6 ριμπάουντ και 60% ευστοχία εντός παιδιάς. Στο Χιούστον, μία ομάδα πρωταγωνίστρια, έχει  6,1 πόντους, 4,3 ριμπάουντ και 2,9 ασίστ μέσο όρο σε 12 αγώνες με μέσο όρο 24 λεπτά συμμετοχής. Ο Παπανικολάου που είναι σήμερα ένας σούπερ ρολίστας, πάει να γίνει πρωταγωνιστής, αστέρι και μάλιστα στο ΝΒΑ. Μέχρι στιγμής ήταν το τυπικό δείγμα ενός Ελληνικού σούπερ ταλέντου που λογικά θα εξελισσόταν σε σούπερ ρολίστα και όχι αστέρι που μπορεί να πάρει μια ομάδα μόνος του από το χέρι και να την φτάσει στην κορυφή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα παίκτη που πέρασε από όλα τα στάδια της αναπτυξιακής διαδικασίας της ομοσπονδίας, με χρυσά και αργυρά μετάλλια στις Εθνικές εφήβων και νέων συνεχώς από το 2007 έως και το 2010, καλύτερος νέος Έλληνας παίκτης του πρωταθλήματος το 2009 και η συνέχεια γνωστή: Πρωτάθλημα Ελλάδας και δύο Ευρωλίγκες με τον Ολυμπιακό (το 2012 ήταν πολυτιμότερος παίκτης του τελικού της Κωνσταντινούπολης), καλύτερος νέος παίκτης της Ευρωλίγκας τη σεζόν 2012-13. Η επόμενη χρονιά του στη Μπαρτσελόνα πέρσι ήταν ένα ακόμα σκαλοπάτι στην ανοδική του πορεία. Τα βήματά του είναι προσεκτικά και ένα-ένα προς την κορυφή.



Αυτά που κάνει φέτος από το ξεκίνημα στο Χιούστον δεν έχουν προηγούμενο. Μιλάμε για μία ομάδα που έχει ήδη τους πρωταγωνιστές της (Χάρντεν, Χάουαρντ) και που με ένα ρεκόρ 9-3 νικών-ηττών είναι από τις βασικές διεκδικήτριες του τίτλου. Όταν κανείς, μέσα στις τρεις πρώτες εβδομάδες της σεζόν, έχει περίπου τα ίδια  νούμερα που είχε στην Ευρωλίγκα, ο δρόμος είναι ανοιχτός προς την καθιέρωση, την κορυφή, είναι το break through του Έλληνα παίκτη.

Γιατί όμως ο Παπανικολάου εδώ και όχι άλλοι δικοί μας; Ο Αντετοκούνμπο είναι θαύμα της φύσης και δεν κατατάσσεται σε έναν απλά ταλαντούχο παίκτη, έχει καλύτερα και διαφορετικά ‘μπασκετικά’ γονίδια και είναι θέμα χρόνου να γίνει ο απόλυτος Έλληνας παίκτης σταρ. Ο Καλάθης και ο Κουφός έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει μπασκετικά στην Αμερική όπου οι παίκτες αναπτύσσονται διαφορετικά (καλύτερη τεχνική και βασικά του παιχνιδιού, αντίληψη της ‘μεγάλης εικόνας’ του μπάσκετ και περισσότερες ευκαιρίες να γίνουν ηγέτες από ό,τι στην Ελλάδα). Ο Παπανικολάου είναι πιο τυπικό παράδειγμα Ελληνικού ταλέντου από τους παραπάνω.

Ο σωματότυπος και τα τεχνικά χαρακτηριστικά και που έχει ο Κώστας είναι άριστα. Αριστερόχειρας, αλματερός, με ύψος 2,03-2,05, 102 κιλά, με βασικά, διείσδυση, άμυνα, πάσα, σουτ όλα πολύ καλά και διαρκώς βελτιωμένα, έχει όλα τα φόντα να διαπρέψει. Μπορεί να αγωνιστεί από το 2 έως το 4 άρα δεν τίθεται θέμα  μονοδιάστατου παίκτη. Τι χρειάζεται επομένως να βελτιώσει στο παιχνίδι του προς την κορυφή;
            - Ένας εναντίον ενός: Οι ατομικές πρωτοβουλίες είναι πολύτιμες σε συγκεκριμένες καταστάσεις του παιχνιδιού και ειδικά στο ΝΒΑ είναι απαραίτητες για να ξεχωρίσει κανείς από ένα παίκτη του μέσου όρου.
            - Χρόνοι συμμετοχής και διάρκεια: Προφανώς οι πρωταγωνιστές χρειάζεται να σταθεροποιήσουν τα λεπτά συμμετοχής τους και τα νούμερά τους σε κάποια υψηλότερα επίπεδα. Η διάρκεια απόδοσης πρέπει επίσης να συνδυάζεται με τα παραπάνω.
            - Clutch player: Δύσκολος στόχος, εδώ ο ΛεΜπρόν κατάφερε και έγινε clutch (έπαιρνε την τελευταία προσπάθεια με επιτυχία) τα τελευταία 3-4 χρόνια. Είναι όμως συστατικό στοιχείο αν κάποιος θέλει να γίνει ηγέτης.
Κι ακόμα, υπομονή και επιμονή στις σεζόν του στο ΝΒΑ. Εφόσον η πορεία του είναι έτσι ανοδική δεν θα ήταν το σοφότερο να επιστρέψει στην Ευρώπη να επαναπαυθεί σε ένα ακριβό συμβόλαιο. Ας κρατήσει τους στόχους του ζωντανούς. Ακόμα και αν χρειαστεί να αλλάξει ομάδα (που δεν το βλέπουμε), αρκεί να μην γυρίσει πίσω.


Στην Ελλάδα έχουμε μάθει τους παίκτες, όσο μπάσκετ και να ξέρουν, να είναι υπάκουοι στρατιώτες, εργαλεία των προπονητών και όχι ηγέτες, πρωταγωνιστές, καταλύτες που αλλάζουν το παιχνίδι μίας ομάδας και την καθοδηγούν. Αυτό είναι το τίμημα να έχεις τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη: χτίζουν ομάδες που δεν εξαρτώνται από συγκεκριμένους παίκτες, κάτι που λειτουργεί κυρίως ανασταλτικά σε αυτούς που έχουν ξεχωρίσει. Ο Κώστας Παπανικολάου πάει να το αλλάξει αυτό και μαζί όλη τη λογική ανάπτυξης του Ελλήνων μπασκετμπολιστών: από παιχνίδι των ρολιστών σε παιχνίδι των πρωταγωνιστών. Κάτι που δεν αναιρεί βέβαια τη φοβερή δουλειά των Ελλήνων προπονητών, απλά τη βελτιώνει προσφέροντας παράλληλα καλύτερο θέαμα για τον κόσμο που διψάει να βλέπει να παίζουν εκείνοι που υπερέχουν.

Η φωτογραφία με το Houston είναι από το:
http://www.beaumontenterprise.com/news/slideshow/Preseason-Game-1-Oct-7-at-Dallas-95122/photo-6978574.php
.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Πώς θα γίνει το παιχνίδι πιο όμορφο και δημοφιλές στην Ελλάδα


Μετά από την επισήμανση και σύντομη ανάλυση των αιτιών που το μπάσκετ δεν έχει την δημοφιλία που του αξίζει στην Ελλάδα, θα προσπαθήσουμε παρουσιάσουμε και να αναλύσουμε πώς το παιχνίδι θα αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο στη χώρας μας εκμεταλλευόμενο και τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα.


1. Οι παίκτες στο προσκήνιο
Είναι άλλωστε σύνθημα και διακήρυξη του ιστότοπου: “Με τους παίκτες πρωταγωνιστές και τους προπονητές απλά να τους διευκολύνουν τη ζωή, να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους.” Αυτοί αρέσουν, αυτοί αγωνίζονται στις τέσσερις γραμμές, αυτό κατάλαβαν και στο εξωτερικό και προχώρησαν το μπάσκετ ένα βήμα παραπέρα. Να έχουμε λιγότερα ζουμ στους κόουτς από τις κάμερες όπως έκαναν κάποτε με τους διαιτητές. Σημαντικοί οι προπονητές αλλά μετά από τους παίκτες.
 

2.  Μια πιο σφαιρική θεώρηση του τρόπου παιχνιδιού με έμφαση και στην επίθεση
Η επανακαθορισμός του παιχνιδιού και η διάδοση της ταυτότητας του παιχνιδιού του ελληνικού μπάσκετ στον κόσμο. Η τεχνική και φαντασία πρέπει να (ξανα)μπουν στο ρεπερτόριο των Ελλήνων παικτών και των ομάδων αν θέλουμε να τραβήξουμε νέους φίλους ή να ξαναφέρουμε πίσω τους παλιούς. Αυτή η συνεχής αναφορά στην άμυνα διώχνει φίλους και αδικεί το ίδιο το παιχνίδι μας που έχει πολύ περισσότερα πράγματα να παρουσιάσει.


3.  Η καλύτερη διαφήμιση του μπάσκετ
Η διαφήμιση του παιχνιδιού κυρίως στα συγκριτικά του πλεονεκτήματα σε σχέση πιο πολύ με το ποδόσφαιρο όπως είναι:
-   το πλήθος εναλλαγών και τα χορταστικά σκορ των αγώνων
-   η ταχύτητα και οι μεταβάσεις από την άμυνα στην επίθεση
-   οι συνεχείς μάχες στον αέρα
-   η καινοτομία του μπάσκετ που πρώτο έδωσε στοιχεία ακόμα και στο ποδόσφαιρο όπως το τρανζίσιον, η ασίστ, ο πλέη μέικερ





4. Η υποχρεωτική χρησιμοποίηση ελάχιστοι αριθμού Ελλήνων ή ξένων/κοινοτικών
Η λίγκα και η ομοσπονδία μετά από διάλογο με τις ομάδες και λαμβάνοντας υπόψη τις επιτυχημένες εφαρμογές του μέτρου σε άλλες χώρες πρέπει να θεσπίσουν άμεσα  το μέτρο της χρησιμοποίησης ελάχιστου αριθμού Ελλήνων παικτών και αντίστοιχα μέγιστου αριθμού ξένων ή κοινοτικών στις δωδεκάδες. Το μέτρο αυτό βέβαια δεν αρκεί από μόνο του αν οι ίδιοι οι νεαροί παίκτες προτιμούν το προσωρινό τους βόλεμα σε ένα συμβόλαιο μεγάλης ομάδας που όμως δεν τους εξελίσσει σαν παίκτες.

5. Η στενότερη συνεργασία με το ΝΒΑ για την προβολή του παιχνιδιού
Είναι χιλιοειπωμένο πως αυτό που ξεχωρίζει το μπάσκετ σαν μεγάλο παιχνίδι είναι κυρίως το ΝΒΑ των 21,5 εκατομμυρίων θεατών τη χρονιά μέσα στα γήπεδα. Με αυτούς χρειάζεται να χτιστεί μια συνεργασία κυρίως της λίγκας ως εξής:
-    αγώνες της pre-season του ΝΒΑ και της team USA στην Ελλάδα
-    περιοδείες των Ελληνικών ομάδων στις ΗΠΑ
-    events από κοινού με το ΝΒΑ
-    συμβουλές για καλύτερο μάρκετινγκ κλπ

6. Η αλλαγή τρόπου στην παραγωγική διαδικασία
Σήμερα η κατηγοριοποίηση των παικτών σε θέσεις γίνεται αποκλειστικά με τα σωματικά τους προσόντα με συνέπεια να χάνονται ταλέντα που δεν υπακούουν σε τέτοιους κανόνες. Απαγορεύεται ας πούμε να έχουμε πλέη μέικερ 1,88 ή τριάρι 1,97 παρόλο που οι δυνατότητές τους μπορούν να είναι πολύ μεγαλύτερες. Επιπλέον οι μικρές Εθνικές ομάδες χτίζονται με βάση το αποτέλεσμα στους αγώνες για να κάνει διαφήμιση η ομοσπονδία ενώ ο πρώτος στόχος θα έπρεπε να είναι το χτίσιμο παικτών και όχι οι προσωρινές νίκες. Όλα τα παραπάνω χρειάζεται να αλλάξουν άμεσα.

7. Κεντρική διαχείριση τηλεοπτικών δικαιωμάτων
Η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των ομάδων είναι εκ των ων ουκ άνευ εφόσον η έλλειψη της οδήγησε τις μικρότερες ομάδες με γεωμετρική πρόοδο στην φτωχοποίησή τους. Δυστυχώς αυτό δεν είναι μόνο ελάττωμα του μπάσκετ γιατί και στο ποδόσφαιρο με την πριμοδότηση των δυνατών π.χ. στο Champions League, καταλήγουμε να βλέπουμε τους ίδιους και τους ίδιους. Ας δούμε το παράδειγμα των ΗΠΑ όπου και οι μικρότερες ομάδες έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να ανταγωνιστούν τους μεγάλους.




 

8. Άμεσο διώξιμο της αλητείας από τα γήπεδα με την πραγματική απαγόρευση των οργανωμένων και αυστηρότατες ποινές
Πολύ δύσκολο να γίνει κάτι καλό εδώ ειδικά στους εγχώριους αγώνες αφού πολλές ομάδες χρειάζονται, όπως δηλώνουν, τον ‘υπέροχο’ κόσμο τους, άρα η απαγόρευση και οι ποινές δεν είναι εύκολοι στόχοι. Ένας έμμεσος τρόπος θα ήταν να δυναμώσουν οι καθαρά μπασκετικές ομάδες με πολύ και υγιή κόσμο πίσω τους (π.χ. Απόλλωνας Πάτρας, Περιστέρι) κι έτσι η ‘πλέμπα’ των γηπέδων θα βρίσκεται μακριά. Παρόλη την ιστορία των ποδοσφαιρικών κλαμπ και στο μπάσκετ, οι μη ποδοσφαιρικές ομάδες είναι που θα δώσουν τη λύση.

9. Η Εθνική ομάδα να δίνει αγώνες υποχρεωτικά και στην περιφέρεια
Η Ομοσπονδία χρειάζεται άμεσα να φτιάξει πλάνο για τους αγώνες της Εθνικής κάθε χρόνο σε σημαντικές μπασκετικές πόλεις. Ήδη έγινε ένα δειλό βήμα με κάποιους αγώνες το καλοκαίρι στο Ηράκλειο που όμως δεν είναι αρκετό:
- κάθε χρόνο η Εθνική χρειάζεται να δίνει αγώνες κυρίως στην περιφέρεια.
- η Πάτρα και η Θεσσαλονίκη να βρίσκονται πάντα μέσα στο καλεντάρι αυτών των αγώνων.
Το blog δεσμεύεται πως θα συντάξει επιστολή στην ομοσπονδία για το λόγο αυτό.

10. Θέσπιση κριτηρίων γηπέδων και οικονομικών μεγεθών για τις ομάδες
Ελάχιστη χωρητικότητα για κάθε γήπεδο να είναι οι τρεις χιλιάδες, όπως και να υπάρχει ελάχιστος μέσος όρος εισιτηρίων κάθε σεζόν. Προφανώς τα οικονομικά κριτήρια να είναι συγκεκριμένα (μετά από διάλογο και με τις ομάδες) και να εφαρμόζονται χωρίς εκπτώσεις ή χατιρικές συμμετοχές ομάδων. Ωστόσο, ο στόχος της ελάχιστης χωρητικότητας των γηπέδων είναι δύσκολος αφού ακόμα και στην Ευρωλίγκα δεν εφαρμόζεται πλήρως (π.χ. γήπεδα ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα).
.

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Τί κάνει το παιχνίδι όχι τόσο δημοφιλές και ελκυστικό στην Ελλάδα


Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί στην Ελλάδα το μπάσκετ είναι καθηλωμένο σε τηλεθέαση και σε ενδιαφέρον γενικότερα σε σχέση με την παγκόσμια δυναμική που έχει σαν άθλημα (ειδικά στο ΝΒΑ); Και σε σχέση με τις τεράστιες επιτυχίες του εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια; Ας δούμε παρακάτω τις αιτίες που σχετίζονται με το ίδιο το μπάσκετ. Ας σημειώσουμε πως εδώ δεν θα αναφέρουμε κάποιους λόγους έξω από το μπάσκετ όπως είναι η πλύση εγκεφάλου του 'Πάμε στοίχημα' και η δικτατορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου στα αθλητικά πράγματα της χώρας και όχι μόνο.


1. Η θεοποίηση των προπονητών
Η ‘προπονητολαγνεία’ δεν μπορεί να σχετίζεται με την διαφήμιση του μπάσκετ. Τα νέα κυρίως παιδιά ταυτίζονται με τους πρωταγωνιστές του παρκέ, φοράνε τις φανέλες τους, προσπαθούν να μιμηθούν τις κινήσεις τους. Μόνο οι μεγαλύτεροι έχουν πρότυπο τους προπονητές, ίσως λόγω του ότι βρίσκονται πιο κοντά τους ηλικιακά. Οι προπονητές δεν είναι οι πρωταγωνιστές αλλά οι παίκτες σε κάθε περίπτωση.

2. Η προσκόλληση στην άμυνα που δεν έχει ξεπεραστεί πλήρως

Συμφωνούμε πως η άμυνα είναι σημαντική, είναι το 50% σε έναν αγώνα και σε βοηθάει να κερδίσεις τίτλους. Αλλά το να είμαστε μονοθεματικοί  με την άμυνα και πολλές φορές η απαξίωση της επίθεσης και των επιθετικών ότι δήθεν είναι μονοδιάστατοι και κακοί αμυντικοί, δεν προσφέρει κάτι σε νέους φίλους του παιχνιδιού όπως έκαναν παλαιότερα οι καλαθομηχανές και μαέστροι της μπάλας Γκάλης, Ντράζεν και Τζόρνταν που έφεραν εκατομμύρια νέους φίλους στο μπάσκετ.

3. Οι μεταδόσεις της τηλεόρασης και ειδικά της κρατικής τι-βι
Οι μεταδόσεις της κρατικής τι-βι, από τους πιο πολλούς σπίκερ, όχι μόνο δεν έχουν να δώσουν κάτι στον αγώνα, όχι μόνο είναι ενοχλητικός θόρυβος αλλά και πολύ συχνά διαστρεβλώνουν την εικόνα που έχουμε για το μπάσκετ. Υπερβολές όσο δεν πάει (π.χ. το μακρινό ριμπάουντ είναι το πολυτιμότερο πράγμα στο σύγχρονο μπάσκετ), αποτελούν τροχοπέδη για την υψηλότερη τηλεθέαση των αγώνων.





4. Η συγκέντρωση υπεραναλυτών γύρω από το παιχνίδι

Οι υπεραναλύσεις του στυλ: Τα hedge out, η αδύνατη πλευρά ή τι είδος ζώνης παίζει η ομάδα, υπερφορτώνουν τον απλό κόσμο και τον κουράζουν. Ας καταλάβουν ότι δεν απευθύνονται σε σεμινάριο προπονητικής και ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται να τα ακούσει αυτά. Αντίθετα δεν έχουμε ακούσει πιο απλά πράγματα όπως η διαφορά της σταυρωτής ντρίπλας την δεκαετία του 2000 από εκείνη του 80 και του 90, μια περιγραφή του floater ή μια πιο ουσιαστική ανάγνωση του παιχνιδιού.

5. Η μη καλή συνεργασία και προβολή του ΝΒΑ που δημιουργεί λανθασμένα πρότυπα
Ελάχιστοι στην Ελλάδα που επηρεάζουν τις γνώμες των πολλών θα σου μιλήσουν με θαυμασμό για το NBA. Θα σου πουν πως οι Αμερικάνοι έχουν κυρίως παραπάνω αθλητικά προσόντα και κάποιοι άλλοι πιο ακραίοι ότι η Σερβία είναι η πρώτη μπασκετική σχολή στον κόσμο. Προφανώς τα πρότυπα του μπάσκετ που δημιουργούνται δίνουν την εντύπωση ότι μιλάμε για ένα άλλο άθλημα, το οποίο ασφαλώς δεν έχει την ανάλογη δυναμική.

6. Η ελλιπής καλλιέργεια των fundamentals από τις μικρές ηλικίες
Γνωστό και χιλιοειπωμένο, πως οι Έλληνες παίκτες δεν αναπτύσσονται με βάση τα fundamentals, τα βασικά του παιχνιδιού (π.χ. ντρίπλα, πάσα, σουτ, ένας εναντίον ενός). Οι τεχνικές των νέων παικτών είναι μέτριες και όποιος τυχαίνει να έχει αξιόλογη τεχνική (π.χ. Παππάς του ΠΑΟ) συνήθως δεν εξελίσσεται στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια πληθώρα ψηλών και δυνατών παιδιών χωρίς κατάρτιση στα βασικά, κάτι που δεν αρέσει στον κόσμο.

7. Το δίπολο και η έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα
Η κυριαρχία Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού για πάνω από μία δεκαετία έχει εξασθενήσει το ενδιαφέρον του κόσμου που δεν βλέπει άλλες ομάδες να πρωταγωνιστούν. Και όχι μόνο αυτό, μα και οι διαφορές στις αναμετρήσεις μεταξύ των δύο και των υπολοίπων ολοένα και μεγαλώνουν. Ακόμα και οι εκφωνητές της τι-βι μιλούν από την αρχή της μετάδοσης για αγώνες-προπόνηση.




 

8. Οι χούλιγκαν που λυμαίνονται τα γήπεδά μας
Διαχρονική αιτία είναι το επίπεδο των φιλάθλων μας και ειδικά των μεγάλων ομάδων που αποτρέπει τον κόσμο από την παρακολούθηση του μπάσκετ. Το εντυπωσιακό είναι πως μερικοί αγώνες είναι μαθηματικά βέβαια ότι θα διακοπούν λόγω επεισοδίων, όλοι το γνωρίζουν εκ των προτέρων αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα.

9. Η Εθνική ομάδα που δίνει σπάνια αγώνες εκτός Αθήνας
Η Εθνική ομάδα εκτός από τις συμμετοχές της στις επίσημες διοργανώσεις της FIBA, πρέπει να έχει ως ρόλο την προβολή και διαφήμιση του μπάσκετ σε όλη την επικράτεια. Η Εθνική έχει να δώσει αγώνα ας πούμε στην μπασκετούπολη Πάτρα από  το Νοέμβριο του 2000(!). Την ίδια στιγμή σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία κλπ οι Εθνικές ομάδες προγραμματίζουν κάθε χρόνο αγώνες σε πολλές πόλεις.

10. Τα πολλά ακατάλληλα γήπεδα της ελίτ κατηγορίας
Είναι αδιανόητο να γίνονται αγώνες σε γήπεδα που ο τηλεθεατής βλέπει μπροστά του έναν τοίχο όπως ας πούμε στην Νέα Σμύρνη (μάλιστα αυτά τα γήπεδα εκθειάζονται ως ιστορικές έδρες). Το τηλεοπτικό προϊόν γίνεται ευτελές αλλά και η παρακολούθηση αγώνων μέσα σε τέτοια γήπεδα δεν είναι ό,τι το καλύτερο. Εδώ και τώρα χρειαζόμαστε κριτήρια και προδιαγραφές των γηπέδων (π.χ. μίνιμουμ χωρητικότητα και χαρακτηριστικά γηπέδων).


 

Στο επόμενο θα παρουσιάσουμε, ποια πράγματα χρειάζεται αντίστοιχα να γίνουν ή να αλλάξουν για να γίνει το παιχνίδι μας πιο ελκυστικό και δημοφιλές στην Ελλάδα.
.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Μπάσκετ στις μικρές ηλικίες


του Μιχάλη Καλαϊτζάκη (mike_coach35@yahoo.gr)
προπονητή Αναγέννησης Αρκαλοχωρίου Ηρακλείου Κρήτης, μέλους ΣΕΠΚ


Ένας μπαμπάς (ή μια μαμά) παίρνει τα μικρό παιδάκι από το χέρι και το πάει σε ένα γήπεδο μπάσκετ.  Στην αρχή υποστηρίζοντας ότι το κάνουν για να αθληθεί το παιδί και να καλλιεργήσει όσα τέλος πάντων καλλιεργούνται μέσα από ένα ομαδικό άθλημα. Στην πορεία όμως όλα αλλάζουν. Ξεχνάει τί έλεγε στην ΑΡΧΗ και ονειρεύεται το παιδί του/της στα παρκέ της Ευρωλίγκας να διαπρέπει! Μόλις άρχισε το μαρτύριο για το παιδί! 

Μετά από κάθε προπόνηση ή κάθε αγώνα η κριτική είναι αυστηρότατη: 
''Γιατί δεν έκοψες εκεί;'',  ''γιατί δεν σούταρες;'', ''γιατί σου κλέψανε τη μπάλα;''

Και το παιδάκι με σκυμμένο το κεφάλι από μέσα του μονολογεί:
''Γιατί να διαλέξω να ασχοληθώ με το μπάσκετ;  καλά δεν ήμουνα στην ησυχία μου;''





 

Όσο περνάει ο καιρός τα πράγματα ξεφεύγουν και οι γονείς στρέφονται κατά παντός υπευθύνου με πρώτο και μεγαλύτερο υπεύθυνο αυτόν τον ''ΑΣΧΕΤΟ'' που κάθεται στον πάγκο και ''ΚΟΙΜΑΤΑΙ'' (ανεξάρτητα αν αυτός ο '' άσχετος'' κάνει με συνέπεια τη δουλειά του πολλά χρόνια). Σιγά-σιγά μέσα στο παραλήρημα του/της, παίρνει και σηκώνει από διαιτητές συμπαίκτες διοίκηση φιλάθλους μέχρι και το φύλακα του γηπέδου!!
 

ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΕΔΩ.

Μόλις σας περιέγραψα τί βιώνουν όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ και ιδιαίτερα με τις μικρές ηλικίες!

.