Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Μπασκετική αποκέντρωση - Μέρος Δεύτερο


Συνέχεια από το προηγούμενο. Το κείμενο είχε δημοσιευθεί από τον υποφαινόμενο στο περιοδικό ‘Τρίποντο’ στις αρχές του 2004

Δίχως να στοχεύουμε στον εξωραϊσμό της τωρινής πραγματικότητας, ούτε αγνοώντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια, πιστεύουμε πως μπορούν να δοθούν ουσιαστικές λύσεις στο φλέγον αυτό θέμα. Και μάλιστα διέξοδοι με ωφελιμότητα και διάρκεια για το ίδιο το άθλημα. Ας δώσουμε μερικές τέτοιες προτάσεις:

- Η παροχή επιπλέον κινήτρων για τις ομάδες της περιφέρειας μπορεί να ωφελήσει στην αποκέντρωση του αθλήματος. Αν ας πούμε μία τοπική ομάδα της Α1 γινόταν να εκμεταλλεύεται παραπάνω τα τηλεοπτικά δικαιώματα εκχωρώντας τα και σε περιφερειακά κανάλια, τότε θα ήταν κάτι χρήσιμο. Ή και οι ίδιοι οι παράγοντες ας τολμήσουν σε τέτοιες κινήσεις ανάπτυξης – δεν θα ζημιωθούν αργότερα.


- Η τόνωση των περιφερειακών κλιμακίων θεωρείται επιβεβλημένη για το μη “συγκεντρωτικό” παιχνίδι. Όχι πως σταμάτησαν να βγαίνουν ταλέντα στην περιφέρεια αλλά ο παλαιός θεσμός καλό είναι να ξαναπάρει τη μορφή που είχε κάποτε με τα κλιμάκια και τα τουρνουά Χριστουγέννων με το χρώμα και το αυξημένο ενδιαφέρον.

- Η συνεργασία σωματείων σε τοπικό επίπεδο είναι ένας άλλος παράγοντας. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο γιατί συχνά παρατηρείται ένας κατακερματισμός σε πολλά σωματεία σε κάποιες περιοχές (π.χ. Πάτρα, Λάρισα) με αποτέλεσμα τον ανταγωνισμό με μη δημιουργικό τρόπο. Επίσης η έγκαιρη εκεί ανίχνευση των ταλέντων είναι επιβεβλημένη ώστε οι παίκτες να καταλήγουν νωρίς στις τοπικές ομάδες χωρίς να μεταπηδούν απευθείας στα μεγάλα κέντρα (βλέπε Βασιλόπουλος, Γλυνιαδάκης, Γιαννούλης και άλλοι).

- Η υποχρεωτική μεταφορά της έδρας ορισμένων ομάδων σε περιφερειακή πόλη ανάλογα με της βαθμολογική θέση ή και εθελοντικά διαδραματίζει και αυτή το ρόλο της. Να επιτρέπεται ας πούμε ένας μάξιμουμ αριθμός ομάδων της Αθήνας στην Α1 και οι υπεράριθμες είτε να υποβιβάζονται στην Α2 είτε να μετακινούνται υποχρεωτικά σε άλλη πόλη.

- Είναι φρόνιμο να προχωρήσει και η γενικότερη ενίσχυση της περιφέρειας δηλαδή η αποκέντρωση. Αυτό γίνεται με κινήσεις όπως η βελτίωση και ανάπτυξη των υποδομών και των παρεχόμενων εκεί προϊόντων και υπηρεσιών. Επίσης, η ανάπτυξη των μεταφορών είναι κίνηση στρατηγικής και αυτή. Για παράδειγμα με το νέο σιδηρόδρομο Αθηνών – Κορίνθου – Πατρών, θα είναι δυνατό να διανυθεί η απόσταση Αθήνα - Κόρινθος σε 30’. Επομένως μία ομάδα, ας πούμε, στην Κόρινθο θα είναι ουσιαστικά περιφερειακή αλλά όλοι οι παίκτες και προπονητές της θα μπορούν να διαμένουν στην Αθήνα.


Σαν αποτέλεσμα, τα προσδοκώμενα πλεονεκτήματα που θα έδινε μία τέτοια στροφή του αθλήματος είναι πολύ περισσότερα από την απλή υλοποίηση των προτάσεων που παρατέθηκαν:

- Πρώτα έχουμε την τόνωση της αγωνιστικότητας και της δημοτικότητας του αθλήματος μέσω της εξάπλωσής του σε μια περιφέρεια που είναι διψασμένη για μπάσκετ, διακρίσεις και πρωταγωνιστικό ρόλο.

- Η δημιουργία επίσης πολλών καθαρών μπασκετικών ομάδων εκτός κέντρου περιλαμβάνει πολλά οφέλη για το ίδιο το άθλημα. Πώς θα μπορούσε να γίνεται και αλλιώς όταν οι ομάδες αυτές θα εκπροσωπούν και θα τιμούν ολόκληρες περιοχές που δεν έχουν και πολλά άλλα να επιδείξουν;

- Η αναμενόμενη ισορροπία δυνάμεων και ανάπτυξης στο χώρο θα συντελέσει και εκείνη θετικά. Η ομοιομορφία δηλαδή της μπασκετικής εξάπλωσης είναι έναν στοιχείο πολύ ενδιαφέρον, δυναμικό και κυρίως δίκαιο.

- Η ενίσχυση και η βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας είναι και αυτή ασφαλώς στα συν. Η αποκέντρωση θα αυξήσει τα ερεθίσματα ενασχόλησης με το άθλημα και τους παραγωγικούς ρυθμούς νέων παικτών – κυρίως εκτός του κέντρου.

- Δεν παραβλέπεται επίσης ότι θα ενισχυθεί το μπάσκετ και στο κέντρο λόγω του ανταγωνισμού. Μία τέτοια περίπου αντιστοιχία, αν και όχι ακριβής, είναι το δίδυμο Ολυμπιακού, ΠΑΟ, που διαδέχθηκε εκείνο των Άρη, ΠΑΟΚ δέκα χρόνια πριν.

- Ένα τελευταίο αλλά ίσως το σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι η ενίσχυση της περιφέρειας στο μπάσκετ θα της δώσει μία θετική ενέργεια ώστε να ενισχυθεί και συνολικότερα σε πολλούς άλλους τομείς.


Για να έχουμε μία αίσθηση της πραγματικότητας ας δώσουμε ένα αληθινό σενάριο προς εφαρμογή: Σύνολο ομάδων Α1: 16. Αθήνα: 6 ομάδες, Θεσσαλονίκη: 3 ομάδες, Πάτρα: 2 ομάδες, Λάρισα: 2 ομάδες, Ηράκλειο: 1 ομάδα και 2 ομάδες από Αθήνα ή Θεσσαλονίκη με υποχρεωτική αποκέντρωση. Το σενάριο αυτό μπορεί να είναι ρεαλιστικό γιατί υπάρχουν αυτές οι ομάδες στην περιφέρεια. Έχουμε δηλαδή: Πάτρα: Απόλλων, Ολυμπιάδα, Λάρισα: Ολύμπια, Γ.Σ. Λάρισας Ηράκλειο: Ο.Α.Α. Ηρακλείου, άλλες: Μακεδονικός, Ιωνικός Ν.Φ. (Ηλυσιακός).

Ας ρίξουμε στη συνέχεια μία ματιά για το τι γίνεται και στα άλλα δημοφιλή αθλήματα της χώρας προκειμένου να έχουμε μία αίσθηση για το τι συμβαίνει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Το ποδόσφαιρο αναπτύσσεται παραδοσιακά στην περιφέρεια γιατί άλλωστε είναι φύσει άθλημα της υπαίθρου. Μόνο τώρα με τα 5Χ5 “επαναστατεί” και στις πόλεις αλλά είναι αμφίβολο αν εκεί βρίσκεις τα ατόφια ταλέντα. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει εδώ η απαιτούμενη ποιότητα. Οι άνθρωποί του θα ήθελαν όχι τόσο περισσότερη αλλά ποιοτικότερη αποκέντρωση. Στο βόλεϊ έχουμε το φαινόμενο της Θράκης που ενισχύει αφάνταστα την αποκέντρωσή του. Ακολουθούν η Δυτική Μακεδονία και η Πάτρα για τις μη “κεντρικές” ομάδες. Το βόλεϊ βρίσκεται εδώ πιο μπροστά από το μπάσκετ και τα πράγματα θεωρούνται γενικώς ικανοποιητικά. Όσο αφορά το στίβο, η φιλοσοφία του είναι διαφορετική από τα ομαδικά σπορ. Η αποκέντρωση είναι και εδώ σημαντική όμως με την έννοια της παραγωγικής διαδικασίας της περιφέρειας και όχι τόσο με τον πρωταγωνιστικό ρόλο των τοπικών ομάδων.
_