Έκλεισε ή άνοιξε η ψαλίδα; (μεταξύ του ΝΒΑ και του υπόλοιπου κόσμου)

Τέσσερα χρόνια μετά τη ντροπιαστική ήττα των τότε πρωταθλητών Λέικερς από τη Μπαρτσελόνα ήρθε μία ακόμα μεγαλύτερη ντροπή με την ήττα του Σαν Αντόνιο από την Άλμπα Βερολίνου (!). Μπράβο στους Γερμανούς, δεν λέμε, αλλά ο Μάτζικ, ο Μπέρντ και ο Τζόρνταν δεν είχαν χάσει ποτέ σε τέτοιους αγώνες κύριε fundamental μου και κύριε Πόποβιτς.  Μία μικρή μαύρη κηλίδα για το ΝΒΑ.

Και θα πει κάποιος, πώς είναι δυνατόν αφού τους σκόρπισαν όλους πριν λίγες βδομάδες (30 Αυγούστου - 14 Σεπτεμβρίου) οι Αμερικανοί στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας;  Είναι προφανές πως αν δεν κατέβεις να παίξεις σοβαρά, δεν νικάς ούτε τους απλά καλούς, όπως και αν λέγεσαι.

 
Τελικά έκλεισε η ψαλίδα μεταξύ ΝΒΑ και υπόλοιπου κόσμου ή ο χθεσινός αγώνας ήταν μία μαγική εικόνα; Η απάντησή μας παρουσιάζεται παρακάτω ως εξής:

1. Έκλεισε η ψαλίδα με την έννοια ότι οι ομάδες του ΝΒΑ χρειάζεται συχνά να αποδώσουν ένα μεγάλο ποσοστό των δυνατοτήτων τους για να κερδίσουν έναν αγώνα, άσχετα με τον αντίπαλο.
2. Αν συγκρίνουμε βέβαια την ελίτ των καλύτερων και πιο φορμαρισμένων παικτών των ΗΠΑ, ακόμα και της δεύτερης ή τρίτης ομάδας τους, η ψαλίδα δεν έκλεισε αλλά άνοιξε.
3. Αν υπολογίσουμε πως κάποτε οι ομάδες του ΝΒΑ κέρδιζαν άνετα, όποτε και όπου ήθελαν τις καλύτερες ομάδες του υπόλοιπου κόσμου και πως αυτό είναι κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα, η ψαλίδα έχει κλείσει.
4. Από την άποψη της διάρκειας σε ένα τουρνουά ή μίας σειράς συνεχόμενων αγώνων σε μία σεζόν, η διαφορά έχει μεγαλώσει.
5. Αν αναλογιστούμε πως αρκετοί Ευρωπαίοι και άλλοι εκτός των ΗΠΑ παίκτες είναι πρωταγωνιστές στο ΝΒΑ, η ψαλίδα έχει κλείσει.
6. Αν κανείς διαπιστώσει πως οι περισσότερες Εθνικές ομάδες έχουν 'βαφτίσει' δικούς τους, καθαρούς Αμερικανούς (π.χ. Blatche, McCalebb)  για να ενισχυθούν, το κενό έχει μεγαλώσει.

 
7. Αν δει κάποιος τα πολλά γεμάτα γήπεδα στην Ευρώπη με πάνω από δέκα χιλιάδες κόσμο, οι διαφορές έχουν μικρύνει.
8. Αν σκεφτεί κανείς τα τηλεοπτικά συμβόλαια του ΝΒΑ και τα συγκρίνει με τα Ευρωπαϊκά ή άλλα, το κενό έχει αυξηθεί.
9. Αν δει κανείς την εξέλιξη του παιχνιδιού και ποιος δίνει τις κατευθύνσεις, η ψαλίδα έχει ανοίξει. Άλλωστε εδώ σχεδόν δεν υπάρχει και άλλος που να εξελίσσει το παιχνίδι εκτός της Αμερικής.
10. Από την άποψη της ατομικής τεχνικής κατάρτισης, οι ΗΠΑ είναι αρκετά μπροστά, άρα η ψαλίδα έχει ανοίξει.
11. Στο θέμα της ομαδικής τακτικής και στρατηγικής, ο υπόλοιπος κόσμος και ειδικά η Ευρώπη έχει βελτιωθεί ραγδαία. Επομένως η ψαλίδα έχει κλείσει παρόλο που το παιχνίδι δεν πηγαίνει προς τα εκεί.

Συμπέρασμα: Είναι σχετικό το να αποφανθεί κανείς. Οι ισορροπίες στο επίπεδο της ελίτ του παιχνιδιού είναι τέτοιες που τίποτα δεν είναι δεδομένο, χρειάζεται να σεβαστείς τον κάθε αντίπαλο και να κοπιάσεις για να νικήσεις. Όμως συνολικότερα οι διαφορές του Αμερικανικού επαγγελματικού μπάσκετ με τον υπόλοιπο κόσμο είναι ακόμα μεγάλες. Μικρότερες μεν από την δεκαετία του 80 και του 90 αλλά από το 2010 και μετά η διαφορά έχει αρχίσει πάλι να αυξάνεται.

ΥΓ: Αυτά τα τουρνουά οι Αμερικανοί προσπαθούν να υποβαθμίσουν κοιτάζοντας όπως λένε την διάδοση του παιχνιδιού. Τέτοιες ήττες όμως πιστεύουμε πως είναι χτύπημα στο πρεστίζ και την ανωτερότητα του ΝΒΑ. Ειδικά όταν κατεβαίνει στο γήπεδο η φετινή πρωταθλήτρια.

Η φωτογραφία της Άλμπα είναι από το επίσημο site της ομάδας: www.albaberlin.de
.