Κλοτσοσκουφιού το ανάγνωσμα

_
Να τι βρήκα από τα κείμενα που είχα γράψει τον Μάιο-Ιούνιο του 2007 μετά τον ποδοσφαιρικό τελικό του Ευρωπαϊκού που είχε γίνει στο ΟΑΚΑ.

Σαν παλαιός ελεύθερος σκοπευτής τελευταία του προηγούμενου δημοφιλούς περιοδικού μας δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστα τα όσα έγιναν, γράφτηκαν ή ειπώθηκαν για τον πρόσφατο τελικό του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Πρέπει και εγώ να δραστηριοποιηθώ. Όλα όσα γράφτηκαν τελευταία την περασμένη εβδομάδα για τους ανθρώπους που ασχολούνται με το λάκτισμα της μπάλας δεν είναι αναληθή, σωστά αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη δημοφιλία, αν και το μέγεθος της διαφοράς δεν είναι τέτοιου εύρους - πάντα το πιο πρόσφατο event μεγαλοποιεί τις σκέψεις μας και τις εντυπώσεις μας, ειδικά όταν το ζούμε μέσα από έντονη επαγγελματική ενασχόληση. Βέβαια, αυτό εμένα δεν μου λέει τίποτα. Ούτε παρασύρομαι από την ομολογουμένως τεχνητή διόγκωση του ενδιαφέροντος από την κρατική τι-βι.


Ούτε το BBC ούτε η RAI δεν θα έδειχναν τόσο πρόγραμμα για έναν αγώνα, μου είναι ακατανόητες οι τόσες ώρες εκπομπών. Οι ιστοσελίδες της Ουέφα έγραφαν ότι οι Έλληνες είναι τρελοί με το ποδόσφαιρο, κάτι υπερβολικό έως αναληθές, καμία η σχέση με Ιταλία, ή Αγγλία και βέβαια με χώρες που έχουν γενικότερη αθλητική παιδεία. Στην Ελλάδα πέρα από μικρούς αθλητικούς πυρήνες σε διάφορα σπορ, οι υπόλοιποι είναι από μακριά, αδιάφοροι που παρασύρονται και καθοδηγούνται από τα λογής–λογής μήντια, που στο ποδόσφαιρο, και όχι μόνο, διαμορφώνουν απόψεις, προτιμήσεις, πολύ απλά γιατί η πλειοψηφία είναι παθητική και δέκτης του καθετί χωρίς φιλτράρισμα, κρίση, αξιολόγηση. Το πηγαίο ενδιαφέρον του μέσου Έλληνα και ευρύτερα είναι για πολλά σπορ, κάτι που εκδηλώθηκε το 2004 από την πληρότητα των σταδίων σε μία ποικιλία αθλημάτων.

Είναι γεγονός πως το ποδόσφαιρο έχει πάρει τα ηνία του μάρκετινγκ με διαφορά στην Ευρώπη, κάτι οι φανέλες με τα νούμερα και τα ονόματα, τα αναμνηστικά, είναι τόσα πολλά. Το μπάσκετ έμεινε χωρίς καμία αντίστοιχη δράση, ενώ παράλληλα εγκλωβιζόταν με εσωτερικές έριδες και κλειστά κανάλια. Κάποιοι πανηγύριζαν που πήρε την Ευρωλίγκα το συνδρομητικό πριν 2,5 χρόνια (σημ: το 2004-05), εγώ μελαγχολούσα. Βέβαια είχαν δίκιο γιατί πιο πριν οι οθόνες ήταν κλειστές για το άθλημα – και το ΝΒΑ μαζί, όλοι θυμόμαστε τι σκοτάδι τρώγαμε. Παρόλα αυτά βρισκόμαστε σε μία ανοδική πορεία και θα πάρουμε – γιατί αυτό είναι το ζητούμενο και τίποτε άλλο σε θέματα θέασης και κόσμου – το μερίδιο που μας αναλογεί. Και στο μάρκετινγκ καλά πάμε, με φανέλες, φιλανθρωπικές και άλλες δράσεις, διαφημιστικά σποτ, τους παίκτες στο προσκήνιο και όχι τους προπονητές. Αμάν πια με αυτή τη σεμνότητα, καλή είναι αλλά πρέπει να λέμε και πόσο καλοί είμαστε δεν βλάπτει για τους παίκτες. Εδώ οι άλλοι (στο συμπαθές κατά τα άλλα άθλημα του .. κλοτσοσκουφιού) δημιούργησαν αστέρια τους ανύπαρκτους με τις κομμώσεις.


Μία άλλη πτυχή της παρατεταμένης χειμερίας νάρκης τους μπάσκετ στη διείσδυσή του στην Ευρωπαϊκή αγορά - μία κατάσταση που δείχνει να αλλάζει, έστω και αργά, είναι ότι και το NBA δεν θέλει να ανταγωνιστεί με το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, κάτι που θα είχε ενδεχόμενα μεγάλο κόστος και αμφίβολα αποτελέσματα. Αντίθετα προτίμησε την αχανή Κίνα για να αγκαλιάσει την αγορά τους με μπροστάρη τον Γιάο. Όμως και οι Ευρωπαίοι επικεφαλής θα έπρεπε ή ακόμα και τώρα να συντονίσουν δράσεις στρατηγικής μάρκετινγκ με σύμβουλο το ΝΒΑ.

Μην ξεχάσουμε μία μικρή παρέμβαση για το άθλημά μας. Τα μπάσκετ για μας είναι δόγμα άρα πιστεύουμε δίχως κριτική, σκεπτικισμό, αμφισβήτηση. Πιστεύουμε ότι είναι η απόλυτη αθλητική αλήθεια, δεν μας απασχολεί αν υπάρχουν άλλα πολυπληθέστερα θρησκεύματα (όπως στις θρησκείες είναι ο μωαμεθανισμός ή ο ινδουισμός σε σχέση με την Ορθοδοξία των περισσοτέρων Ελλήνων, που είναι περίπου 3% παγκόσμια).

Κλείνοντας ας θυμίσουμε, την συγκριτική παράθεση ποδοσφαίρου – μπάσκετ που είχε δημοσιευτεί παλιότερα στο ‘Τρίποντο’. Μανιακοί του μπάσκετ ανά την χώρα και πιο πέρα, σπεύσατε. Η απόλυτη μπασκετική και αντιποδοσφαιρική ηδονή. Προσωπικά βρίσκω την σύγκριση υπέρ του δέοντος επιεική για το ποδόσφαιρο. Η ποιοτική διαφορά που χωρίζει τα δύο αθλήματα είναι μεγαλύτερη το δίχως άλλο.
_