Ατιμωρησία ή ξεκαθάρισμα;

Έφτασε κιόλας Πέμπτη, σε δύο μέρες αρχίζει το παγκόσμιο πρωτάθλημα κι ακόμα να δούμε τις τιμωρίες για τα αλήστου μνήμης επεισόδια του Ελλάδα-Σερβία της περασμένης εβδομάδας. Κάτι διάβαζα για τον Σάσα Τζόρτζεβιτς που λέει πως οι ποινές πρέπει να πέσουν στα μαλακά. Το απίθανο της υπόθεσης είναι ότι συνεργάζεται με τη FIBA για την προώθηση του αθλήματος σε όλο τον κόσμο! Και θέλει να είναι ελαφριές οι ποινές για να μην λείψουν κι άλλοι πρωταγωνιστές μετά από εκείνους των αστεριών των ΗΠΑ, τον Γκασόλ, τον Νοβίτσκι, τον Γιάο, τον Μπόγκουτ ..


Απογοητεύτηκα φίλοι μου, δεν είναι δυνατόν. Η Ελληνική Ομοσπονδία από την άλλη επιχειρηματολογεί με απίθανους τρόπους για να μην τιμωρηθούν οι παίκτες μας! Δεν μπορεί να ισχύσουν, λέει, ποινές πριν από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ή ότι θα προσφύγει ακόμα και στο CAS αν χρειαστεί, για πιθανή δικαίωση. Τι θράσος, να είσαι στους φταίχτες, να ζητάς και τα ρέστα. Είμαστε μασονία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και όλο το παγκόσμιο κύκλωμα γενικά που ανέχεται ανήθικες πράξεις, μας μιλά για την προβολή και το καλό του αθλήματος και άλλα αστεία. Και, άκουσον-άκουσον, έχουμε την καθαρότητα της σκέψης και ασχολούμαστε πώς θα τα πάει η Εθνική μετά από τα επεισόδια και τι θέση μπορεί να καταλάβει.

Είναι τόσο αφελείς. Ο κόσμος αηδίασε με τον Σοφοκλή, με τον Τσαρτσαρή και τον Φώτση, ας το χωνέψουμε. Δεν είναι δα και οι μέγιστοι αστέρες που τους συγχωρούμε τα σφάλματά τους (π.χ. Γκάλης, Γιαννάκης ή και Κόμπι κλπ). Συμφωνώ με την άποψη που ακούγεται και γράφεται ότι αν είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί και σεβόμαστε τον εαυτό μας θα έπρεπε να τους τιμωρήσουμε εμείς οι ίδιοι (άμεσος αποκλεισμός των τριών από το παγκόσμιο πρωτάθλημα - το αγωνιστικό κόστος αδιάφορο, το πολύ-πολύ να ζητούσαμε ειδική άδεια από την FIBA για την αντικατάσταση όλων ή κάποιων από αυτών). Τα υπόλοιπα είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες και όπως φαίνεται αυτή είναι η μοίρα μας: εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό μας, να λιβανίζουμε τον εαυτό μας, να νομίζουμε πως πράττουμε το σωστό και ότι είμαστε στο κέντρο των γεγονότων. Μία υποσημείωση θα καταντήσουμε με τέτοιους τρόπους σκέψης και πρακτικές.


Αν μπορούσαμε τουλάχιστον να παραδειγματιστούμε από το ΝΒΑ και τις δίκαιες ποινές που επέβαλε μετά το Ιντιάνα - Ντιτρόϊτ το 2004 που δεν ξανάγιναν τέτοια επεισόδια και πόσο ανέβηκε η δημοφιλία της λίγκας. Ακόμα να θυμίσω πως το ΝΒΑ είχε στο παρελθόν τιμωρήσει τους Λέϊκερς γιατί ξεκούρασαν τον Τζαμπάρ και τον Μάτζικ σε αγώνα τους στο Σιάτλ. Η λίγκα το θεώρησε έλλειψη σεβασμού για τους φίλους των γηπεδούχων που περίμεναν τους δύο μεγάλους.
_