Προσδοκίες των τελικών

_
Στα πλαίσια των φετινών τελικών της Α1 του ΕΣΑΚΕ, Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού, περιμένουμε τα παρακάτω:

1. Αμφίρροπες αναμετρήσεις με αγωνιστικό ενδιαφέρον και όχι παράσταση για ένα ρόλο. Και την σειρά των αγώνων να συνεχίζεται μέχρι τα πέντε παιχνίδια, να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια.

2. Ποιοτικά παιχνίδια με μπασκετικό ενδιαφέρον και μεγάλα σκορ. Ο ανταγωνισμός να βρίσκεται μέχρι τέλους και το παιχνίδι να είναι ανοιχτό και σε up tempo.


3. Ανάδειξη κυρίως των πρωταγωνιστών-ηγετών στην σειρά και όχι πρώτα των αμυντικών-εξολοθρευτών. Πολύ θα θέλαμε σκόρερς ηγέτες με τριαντάρες ή και παραπάνω να τους απολαύσουμε.

4. Πολύ καλές τηλεθεάσεις των αγώνων για το όφελος του παιχνιδιού και την αύξηση της δημοφιλίας του. Παίζει ρόλο βέβαια και η προβολή από το κανάλι αλλά είναι ευκαιρία τώρα, δεν μας στριμώξανε και σε κάτι Δευτέρες βλέπετε.

5. Πολλούς φιλάθλους με μπασκετικές φανέλες στις κερκίδες και πολύ λίγες ποδοσφαιρικές. Επιτέλους, οι άσχετοι με το παιχνίδι ας καθίσουν στα σπίτια τους.


6. Παιχνίδια ένας εναντίον ενός που τόσο μας έχουν λείψει. Τα κλειδιά στους πρωταγωνιστές του παρκέ να πάρουν πρωτοβουλίες, πέρα από τα μπλοκάκια του προπονητή.

7. Ένα triple double figure από έναν ηγέτη. Ο Διαμαντίδης είναι ο πιο πιθανός να το καταφέρει. Το πλησίασε άλλωστε και πρόσφατα, γιατί όχι και τώρα. Και βέβαια οποιοσδήποτε άλλος παίκτης μπορεί.

8. Λιγότερη φλυαρία από τους καλεσμένους αναλυτές του αγώνα. Το σχόλιο είναι συνοδευτικό στην τηλεόραση. Άλλο η τηλεόραση, άλλο το ραδιόφωνο και άλλο η εκπομπή ανάλυσης. Ειδικά όταν η φωνή δεν είναι και η πιο κατάλληλη.


9. Να υπάρξει προειδοποίηση στο παιχνίδι σε κάθε βωμολοχία. Αρκετή ηχορύπανση ανεχθήκαμε, καιρός είναι να θυμηθούμε την όποια καλή καταγωγή μας.

10. Επιτέλους ας μην έχουμε άλλες διακοπές κι ανωμαλίες. Ένας θα χάσει στα σίγουρα και μας έχει κουράσει αυτό το πράγμα. Ξυπνήστε πρωταγωνιστές και φορείς αν θέλουμε να μαζευτούμε ξανά.

Καλούς τελικούς και καλό θέαμα!
_

Παρίσι 2010

_
Η Ευρωλίγκα μας τελείωσε γα φέτος με άξια επικράτηση του καθαρού φαβορί. Για όσους παρακολουθούν την Ισπανική ACB League εκτός από την Ευρωλίγκα, οι Καταλανοί απλά πιστοποίησαν την ανωτερότητά τους. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε και το πάλεψε όσο μπορούσε αλλά δεν ήταν δυνατόν να τους πλησιάσει περισσότερο, τα κατάφερε στιγμιαία στους πέντε πόντους.

Τα βασικά σημεία ανωτερότητας της Μπαρτσελόνα:
1. Το σύνηθες επιθετικό ρεσιτάλ με τις απομονώσεις στον Ναβάρο στο ένας εναντίον ενός.
2. Το επιθετικό transition με τον Ρούμπιο να οργανώνει την ομάδα.
3. Η φοβερή κυκλοφορία της μπάλας με τις ασίστ ή τις πάσες για ελεύθερα σουτ στην αδύνατη πλευρά.
4. Οι αμυντικές προσαρμογές και οι βοήθειες κοντά στο καλάθι.
5. Η αποφυγή αιφνιδιασμού των αντιπάλων με γρήγορες επιστροφές.
6. Το διάβασμα κάθε παίκτη ξεχωριστά για βοήθειες ή όχι.


Όσο για τον Ολυμπιακό, η σχετική νοχελικότητα του Τεόντοσιτς, η αποκοπή του Κλέιζα για πολύ χρόνο στην επίθεση και ίσως η έλλειψη ενός ακόμα σουτέρ να είναι κάποιες αιτίες. Ο Παπαλουκάς ήταν πολύ καλός και ο Τσίλντρες προσπάθησε. Όσο για τους ψηλούς, είπαμε, τους διάβασαν οι αντίπαλοι.

Το Final four ήταν ποιοτικά πολύ καλό με εξαίρεση τον πρώτο ημιτελικό Μπαρτσελόνα – ΤΣΣΚΑ. Πλούσια σκορ και συνδυασμός του γρήγορου με το οργανωμένο και (αναπόφευκτα) στατικό παιχνίδι. Μερικά νέα και πιο παλιά αστέρια στον ουρανό: Ρούμπιο, Τεόντοσιτς, Μάριτς, Μακάλεμπ, Βάσεκθ, Χριάπα .. Και βέβαια οι πιο παλαιοί ήταν σταθερές αξίες με πρώτον και καλύτερο τον Ναβάρο.

Μην ξεχάσουμε και κάτι άλλο που εντυπωσίασε και άλλαξε την γνώμη μας για πολλά που υποστηρίζαμε. Οι ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα με φανέλες της μπασκετικής να πανηγυρίζουν, όλοι σαν ένα με τον Ναβάρο και τους άλλους. Τελικά είναι μπασκετική ομάδα δεν το συζητάμε. Ασφαλώς περισσότερο από πολλούς άλλους συλλόγους. Μας έδωσε και εμάς ένα μάθημα για να μην διαχωρίζουμε τα σπορ, το κάθε πράγμα είναι διαφορετικό.


Μία μικρή παραφωνία ήταν οι άδειες εξέδρες στον μικρό τελικό και στον πρώτο ημιτελικό. Αν κοιτάξει κανείς στα Final four του NCAA, τα γήπεδα είναι τίγκα ώρες πριν από φίλους του μπάσκετ που διψούν πρώτιστα για το πορτοκαλί τόπι. Το μπάσκετ έχει χιλιάδες τέτοιους πιστούς φίλους ώστε να μην παρατηρείται αυτή η παραφωνία.

Και του χρόνου λοιπόν στο Τορίνο στην μεγάλη ολυμπιακή σάλα για νέες συγκινήσεις.
_
_