Οι πρώτες εικόνες τη Εθνικής του Γιόνας Κασλάουσκας από τα φιλικά και τα δύο πρώτα ματς του Ακρόπολις ήταν ενθαρρυντικές. Βέβαια, μας λυπεί το γεγονός ότι τόσα χρόνια δεν έχουνε ένα κανονικό τριάρι - εκτός ίσως από τον Πεπρέρογλου που έχει μπασκετική κίνηση, δεν υπάρχει άλλος. Ακόμα και ο Βασιλόπουλος δεν είναι γνήσιο τριάρι. Το στοιχείο αυτό φανερώνει την έλλειψη παικτών με τεχνική και μπασκετικές επιλογές στο ελληνικό στερέωμα τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς οι άλλες λύσεις όπως Πρίντεζης, Καϊμακόγλου ακόμα και ο Φώτσης δεν έχουν την στοιχειώδη κίνηση του τρίτου ψηλού. Πέρα από την λίγη αφρόκρεμα, είμαστε η γενιά των άτεχνων παικτών.
Ας πάμε και στα θετικά. Η είσοδος του Καλάθη δίπλα ή σαν αλλαγή του Σπανούλη, πρόσθεσε πόντους μπασκετοσύνης σε μία ομάδα που οι ελπιδοφόροι γκαρντ, πίσω από τους διόσκουρους, πρέπει να έχουν κατά κανόνα μακριά χέρια και ύψος. Ο Κουφός, μέσα στη ρακέτα, θα δώσει νέα ώθηση με το στυλ του banger όπως ήταν παλιά οι λευκοί και δυνατοί Αμερικανοί. Βέβαια, ο Κώστας υπολείπεται σε πείρα και παιχνίδια αλλά το κατέχει το τόπι, πιστεύουμε.
Ο Σπανούλης, αν και ξεκίνησε από πέρσι, γίνεται το αφεντικό της ομάδας σε οργάνωση και εκτέλεση και νομίζουμε ότι θα έπρεπε να μετακινείται περισσότερο στο δύο για να έχει άνεση για μπασίματα, σουτ και δημιουργία. Έχει τα φόντα να γίνει (αν δεν είναι ήδη) από τους καλύτερους γκαρντ όλων των εποχών στη χώρα.
Με πολύ ανακούφιση ξεφύγαμε από το ασφυκτικό άμυνα - άμυνα, και δώσαμε λίγο χώρο στην ανώτερη τεχνική και την ταχύτητα. Βέβαια κάποια καλή άμυνα χρειάζεται αλλά σαν υποστηρικτικό κομμάτι του παιχνιδιού και όχι σαν εξολόθρευση του αντιπάλου (στυλ Λιμόζ, Πίστονς και άλλα αντι-μπασκετικά).
Θα συμφωνήσω με την άποψη ότι το σημαντικό είναι να τεθούν οι βάσεις για το μέλλον στην Εθνική (δύσκολα θυμάμαι να είχαμε στο παρελθόν 20χρονά παιδιά με τόσο πολύ ρόλο στην ομάδα). Ακόμα και μία αποτυχία και αποκλεισμός από το Παγκόσμιο του 2010, μπορεί να καλυφτεί από επιτυχίες προσεχώς μέχρι τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Και το πιο σημαντικό είναι να δοθεί ένα στίγμα όμορφου μπάσκετ, που στην τελική ανάλυση για αυτό διψάει ο κόσμος γενικώς.
------------
ΥΓ: Πότε επιτέλους οι επικεφαλής της ομοσπονδίας θα μας δώσουν τη χαρά να δούμε την Εθνική μας των Ανδρών να αγωνίζεται και στην περιφέρεια εκτός της Αθήνας σε αγώνες εντός της χώρας; Τι να πει κανείς; Δεν βλέπουν το αγκάλιασμα του κόσμου σε κάθε άκρη; Γιατί προτιμούν τις πιο πολύ άδειες κερκίδες του αχανούς ΟΑΚΑ; Ακόμα και σφαιρικά μπασκετικά να το δει κάποιος, το άθλημα χάνει. Και μετά συνεχίζουν να θεωρητικολογούν περί αποκέντρωσης όταν δεν πράττουν τα αυτονόητα.
-
