Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

'Ανοιχτό' μπάσκετ – Μέρος Δεύτερο

_
Σύνδεση με το προηγούμενο: Η μαγεία του ανοιχτού μπάσκετ ξεκίνησε από τα εφηβικά μας χρόνια, μα και τελευταία προσπαθεί να περάσει στο πλατύ κοινό, όπως ακριβώς συμβαίνει και με άλλα δημοφιλή σπορ. Το μπάσκετ έχει μία νέα ευκαιρία να αναπτυχθεί κι άλλο.


Παρατηρούμε επομένως πως γίνεται μία προσπάθεια από όλους για την παρουσίαση νέων εκδοχών των κλασσικών αθλημάτων τους προσβλέποντας στην ολοένα και μεγαλύτερη διάδοσή τους. Και το μπάσκετ δεν πρέπει να μείνει αδρανές σε όλα αυτά. Πόσο μάλλον όταν τα παιχνίδια σε ανοιχτό είναι κλασσικά για το άθλημά μας.


Ποια είναι λοιπόν η πρότασή μας; Εμείς λέμε ναι σε ένα πραγματικό “ανοιχτό” μπάσκετ και στα κορυφαία επίπεδα. Με κανονικές διαστάσεις, ίδιους κανονισμούς όπως ακριβώς και στις κλειστές αίθουσες. Γιατί άραγε είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο;

- Ένα μειονέκτημα του μπάσκετ είναι πως λόγω των κλειστών σταδίων που διεξάγονται οι αγώνες του, υπάρχει μία απομόνωση από το φυσικό περιβάλλον.
- Είναι ανάγκη να δοθούν νέες εικόνες στους φιλάθλους του, έστω και αν η πραγματική ουσία του παιχνιδιού παραμένει η ίδια.
- Θα υπάρχει μία καλύτερη αντιστοίχιση του μαζικού παιχνιδιού - που γίνεται κατά κόρον στα ανοιχτά - με το επαγγελματικό.
- Τα παραδείγματα από τα άλλα αθλήματα όπως δόθηκαν παραπάνω είναι τέτοια που προσβλέπουν σε μία ασφαλώς μεγαλύτερη διάδοσή του παιχνιδιού.


Ας δώσουμε τώρα και κάποιες ιδέες προς αυτή τη κατεύθυνση, για τον τρόπο που μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο:

- Αρχικά το μπάσκετ που θα παίζεται στα ανοιχτά θα είναι το συμβατικό με τους ίδιους κανόνες. Οι προδιαγραφές των γηπέδων πρέπει να καθοριστούν κι αυτές (π.χ. δάπεδο, ταμπλό, στεφάνια κλπ).
- Κατά αρχήν, θα προτείναμε κάποια τουρνουά 3-5 ημερών τους καλοκαιρινούς μήνες να διεξάγονται σε ανοιχτά. Για παράδειγμα στην φόρμουλα των τουρνουά Όπεν που γίνονταν κάποτε μεταξύ NBA και FIBA.
- Αργότερα, να μπορούν οι ομάδες να επιλέγουν τη διεξαγωγή κάποιων αγώνων τους σε ανοιχτά, αν τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις (π.χ. προδιαγραφές γηπέδου, εποχή του χρόνου κλπ), στοχεύοντας έτσι σε ένα ενιαίο μπάσκετ κατά κάποιο τρόπο.
- Στην περίπτωση που οι κανονισμοί του “ανοιχτού” μπάσκετ είναι διαφορετικοί, ας γίνει μία προσπάθεια κατοχύρωσης και συστηματοποίησής του, στοχεύοντας όχι μόνο να γίνει επίσημο άθλημα αλλά ακόμα και Ολυμπιακό σε κάποιο όχι μακρινό βάθος χρόνου (π.χ. 3 on 3, μπάσκετ δρόμου κλπ).

Τα οφέλη ενός τέτοιου ανοίγματος είναι διόλου ευκαταφρόνητα έστω και αν πιθανόν να μην μπορούν αν γίνουν αντιληπτά με την πρώτη ματιά:

- Ενώ στην ουσία θα πρόκειται για το ίδιο παιχνίδι, θα υπάρχει η ψευδαίσθηση - μέσα και από τη διαφήμιση - του καινούργιου και διαφορετικού τραβώντας έτσι περισσότερα βλέμματα.
- Προσελκύονται νέοι φίλαθλοι που για διάφορους λόγους δεν ήταν συνηθισμένοι να βλέπουν αθλήματα του κλειστού χώρου.
- Προσφέρεται μεγαλύτερη ποικιλία και ευχαρίστηση στους φιλάθλους λόγω ενός παιχνιδιού που δεν είναι κλεισμένο μέσα σε μία σάλα, αλλά που συνυπάρχει αρμονικά με το φυσικό περιβάλλοντα χώρο.
- Υπάρχει ωφέλεια και στους αγωνιζόμενους στον κλειστό χώρο, λόγω της εξάσκησής τους στις πιο δύσκολες συνθήκες του ανοιχτού.
- Τα μικρά παιδιά και ιδιαίτερα τα ταλέντα θα παίζουν το παιχνίδι με τις ίδιες συνθήκες που πιθανόν να παίζουν και στην κορυφή μελλοντικά.



Φαντάζεστε τελικό πλεη οφ του πρωταθλήματος μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στο Παναθηναϊκό στάδιο με πενήντα χιλιάδες κόσμο; Ή και τελικό Όπεν τουρνουά Σαν Αντόνιο - Ρεάλ Μαδρίτης με εβδομήντα πέντε χιλιάδες κόσμο στο κατάλληλα διαμορφωμένο Μπερναμπέου; Ή μήπως τον κορυφαίο υπερτελικό ΗΠΑ - Ευρώπης στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου; Τι λέτε, ξεκινάμε προς τα εκεί; Πόσο περισσότεροι άραγε θα γνωρίσουν και θα καταλάβουν τι εστί η μαγεία της πορτοκαλί θεάς; Και το παιχνίδι θα πάρει επάξια τη θέση που του αρμόζει. Χωρίς όρια, χωρίς οροφές και θόλους (dome).
_

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

'Ανοιχτό' μπάσκετ - Μέρος Πρώτο

_
Ο ήχος από το σκάσιμο της μπάλας ακούγεται στα αυτιά μας δύο τετράγωνα μακριά. Καθώς πλησιάζει κανείς διακρίνει ολοένα και περισσότερο τις φιγούρες των νεαρών που παθιάζονται στη “μονή” τους αναμέτρηση. Το ανοιχτό γηπεδάκι της συνοικίας είναι καθαρό και καλοδιατηρημένο. Λίγο το δίχτυ είναι σκισμένο σε δύο μεριές αλλά τι να κάνουμε; Ο στόχος για το στοίχημα που συμφώνησαν τα παιδιά δεν επιτρέπει χαλαρότητες και ολιγωρίες. Ξάφνου ο ψηλόλιγνος έφηβος παίρνει την εσωτερική και αφού πατάει δυνατά, σηκώνεται κάθετα και καρφώνει τη μπάλα με τα δύο χέρια. Έκσταση. Τι έκανε ο παίκτης; Η τριάδα του κέρδισε το έπαθλο. Σταματούν για λίγο τον αγώνα, συσκέπτονται και ξανά από την αρχή.


Τα ανοιχτά γήπεδα του μπάσκετ είναι μέσα στην καρδιά μας. Στα μονά, στα διπλά, στις μάχες ένας εναντίον ενός ή και παραπάνω. Την άνοιξη και το καλοκαιράκι αλλά και μέσα στο καταχείμωνο με τους αέρηδες και τις βροχές η ένταση και η ποιότητα δε λείπουν σχεδόν ποτέ. Με το τσιμέντο, το πλαστικό δάπεδο αλλά και το κακοτράχαλο έδαφος ώρες-ώρες που εγκυμονούν και κινδύνους τραυματισμών. Όλοι μας, λιγότερο ή περισσότερο, εκεί έχουμε πρωτογνωρίσει την εμπειρία με το παιχνίδι. Μπορεί το άθλημα να ανακαλύφθηκε και πρωτοπαίχθηκε στις κλειστές αίθουσες, όμως οι πιο πολλοί από εμάς, η συντριπτική πλειοψηφία, έκαναν τα πρώτα τους βήματα στα ανοιχτά.

Πόσοι μεγάλοι παίκτες δεν έχουν μεγαλουργήσει στα ανοιχτά γήπεδα; Να ξεκινήσουμε από τους νεώτερους με τον Στεφόν Μάρμπουρι στις παραστάσεις του στα 3 on 3 της Νέας Υόρκης, στα γήπεδα με τα συρματοπλέγματα και με τις αλυσίδες αντί για διχτάκια;. Να πάμε στο χορευτή Κώστα Πετρόπουλο που περπατούσε στις μύτες στο ανοιχτό της οδού Ναυαρίνου στην Πάτρα; Να μιλήσουμε για τον αυτοκράτορα Βασίλη Γκούμα με το μοναδικό του στυλ ή για τον κορυφαίο βιρτουόζο Γιώργο Αμερικάνο της βασίλισσας ΑΕΚ; Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος ιδιαίτερα όσο πηγαίνουμε τον χρόνο προς τα πίσω.


Όπως έλεγε ο προπονητής μου, υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες στο “ανοιχτό” μπάσκετ. Πρώτα είναι ότι οι σουτέρ του είναι καλύτεροι από ότι στο κλειστό. Δεύτερον, η σκληράδα και μαχητικότητα υπερέχουν και αυτά. Για την τεχνική δεν ανέφερε τίποτα. Τους λόγους αυτούς τους αποδέχθηκα έτσι απλά χωρίς άλλη σκέψη. Δεν αναρωτήθηκα καθόλου. Αργότερα, όντας εμπειρότερος, με περισσότερες μπασκετικές παραστάσεις και εικόνες σκέφτηκα ότι είχε δίκιο. Γιατί ο σουτέρ πρέπει να συνυπολογίσει τον αέρα και τις άλλες ιδιαιτερότητες που συναντούνται στο φυσικό περιβάλλον. Και όλοι οι παίκτες, για να αντεπεξέλθουν στις αντιξοότητες του ανοιχτού, όπως το κρύο η ζέστη ή η υγρασία πρέπει να είναι πιο δυνατοί και ετοιμοπόλεμοι.

Η σημερινή κατάσταση στα ανοιχτά γήπεδα είναι τέτοια που παρόλο που καταγράφεται μία έντονη δραστηριότητα, πιστεύουμε ωστόσο πως οι δυνατότητες που προσφέρει αυτού του είδους η μορφή του παιχνιδιού δεν έχουν γίνει αρκετά εκμεταλλεύσιμες. Πέρα δηλαδή από τα τουρνουά 3 on 3 και το μπάσκετ δρόμου σε μεμονωμένα τουρνουά (και όχι πάντως στο επίπεδο κορυφής), τους αγώνες μίνι και φυτωρίων καθώς και κάποιους τοπικών και χαμηλών κατηγοριών δεν υπάρχει κάποια άλλη οργανωμένη και συστηματική δραστηριότητα, και κυρίως στο επαγγελματικό επίπεδο που να σχετίζεται με το μπάσκετ σε ανοιχτούς χώρους. Οι πρωτοβουλίες των εθνικών και διεθνών ομοσπονδιών υπάρχουν αλλά απέχουν αρκετά από την ανάπτυξη του μπάσκετ σε ελεύθερο χώρο.


Ας ρίξουμε μία ματιά τι γίνεται στα άλλα αθλήματα. Στο βόλεϊ, η ανοιχτή του εκδοχή που είναι το μπιτς βόλεϊ, όχι μόνο έχει οργανωθεί και διαδοθεί αρκετά αλλά έχει γίνει ακόμα και Ολυμπιακό άθλημα χρόνια τώρα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ενδυνάμωση του αθλήματος. Στο στίβο παρατηρείται η αντίστροφη πορεία δηλαδή των κλειστών συναντήσεων του, οι οποίες και τον κρατούν ζωντανό και τους υποτιθέμενους αδρανείς χειμερινούς μήνες και, αναμφίβολα, προσθέτουν πόντους στη δημοτικότητά του. Τελευταία και το ποδόσφαιρο λανσάρισε τους αγώνες της σάλας με καθόλου αμελητέα αποτελέσματα στην προσπάθειά του να διεισδύσει σε χώρους που κυριαρχούν άλλα αθλήματα. Για να μη μιλήσουμε και για το μπιτς φούτμπολ που είναι αρκετά δημοφιλές. Να μην ξεχάσουμε ότι ακόμα και στιγμιότυπα ανοιχτού χάντμπολ έχουμε δει στη μορφή των αγώνων στην άμμο. Και το τένις παίζεται με όλους τους τρόπους δηλαδή σε όλους τους χώρους και σε πολλές διαφορετικές επιφάνειες - να κάποιοι από τους λόγους που είναι τόσο αγαπητό.

H συνέχεια στο επόμενο

Καλή Χρονιά σε όλους τους φίλους με υγεία, ευτυχία και ό,τι καλύτερο για την πορτοκαλιά!
_